Ik leunde met mijn rug tegen de stam van de zomereik. Het voelde veilig, zo onder dat brede bladerdak. Zelfs het nest processierupsen, dat meters hoog boven mijn hoofd tussen twee enorme takken hing, kon me niet deren. De tijd vertraagde. Zoals ze zeggen: een minuut leek een uur te duren.  Of langer misschien. Ik... Lees verder →