Meneer Hazewind

De poëzieweek is alweer lang voorbij. Dat wil niet zeggen dat we een jaar moeten wachten om van gedichten te genieten. Voor mij mag het best een poëziejaar worden.

Onlangs vond ik een taaltaak Nederlands van oudste zoonlief terug. In welke klas hij toen zat, en wat de opdracht was, dat herinnert hij zich niet meer. Hij tekende een gehaaste man, met daaronder het gedicht Meneer Hazewind van Mies Bouhuys. Ik was zo blij dat hij dit schoolwerkje niet had weggegooid! Of liever: dat ik dit had bijgehouden. Het zat netjes opgeborgen in een map. Maar nu heb ik dat blaadje eruit gehaald, zodat ik dit gedicht uit 1974 kan delen.

Vijfenveertig jaar later is de tekst nog altijd actueel. Want de manier waarop Meneer Hazewind door het leven sprint, dat is vermoedelijk heel herkenbaar voor velen onder ons. Voor mij in ieder geval.  Na het lezen van het gedicht heb ik er flink veel over zitten nadenken. Dat heeft me een beetje tot stilstand gebracht, op een moment dat het hoog tijd was om de dingen opnieuw in perspectief te zien. Wat deed het deugd om tot rust te komen. Als vanzelf werd het weer mogelijk om helder na te denken. De uitdaging is om niet terug in die mallemolen te stappen. Op tijd de steen opmerken, dat is de opdracht.

Meneer Hazewind…

Wat heeft hij een haast!

hij rent door de straten,

hij hijgt en hij raast:

als ik te laat ben, zit ik ernaast.

Gauw…!

Meneer Hazewind…

Vliegt over het plein,

zo hard als een auto, zo hard als een trein:

laat me erdoor, ik moet ergens zijn.

Gauw…!

Meneer Hazewind…

Bij dag en bij nacht,

door de week en op zondag,

altijd op jacht.

Geen tijd dat hij kijkt, geen tijd dat hij lacht.

Ach…!

Meneer Hazewind…

Waar moet hij toch heen?

riepen de mensen.

En toen kwam die steen,

toen viel hij, toen lag hij, toen brak hij zijn been.

Au…!

Meneer Hazewind…

In een tuinstoel van riet

onder de bomen.

Hij lacht en geniet

omdat hij nu eindelijk alles weer ziet.

Hè…!

Meneer Hazewind…

Als een bij in een bloem:

schommelen… schommelen…

zoeme zoem zoem.

Uit Kinderversjes (1974) van Mies Bouhuys